حوادث ناشی از کار در ایران و ارایه ی راهکارهای پیشگیری از آنها

آمار سازمان بین المللی کار در سال 2016 نشان میدهد که سالانه در جهان 2340000 نفر تلفات ناشی از حوادث و بیماری هایشغلی است یعنی هر روز 6400 نفر کارگر در سراسر جهان بعلت حوادث ناشی از کار و بیماری های شغلی، جان خود را ازدست میدهند (هفده تن، 1396). روزانه 4 کارگر جانشان را در حوادث ناشی از کار در کشور از دست میدهند و 60 هزارمیلیارد تومان خسارت سالانه حوادث کار در ایران برجا می ماند (خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی، آنا- 1396 )که این فقط خسارت مستقیم است و حداقل چندین برابر خسارت غیرمستقیم و بعضا غیرقابل جبران بر کشور تحمیل می شود. میزانمرگ و میر ناشی از کار در ایران در سال 1389 برابر با 1167 نفر، سال 1390 برابر با 1273 نفر، سال 1391 برابر با 1199نفر، سال 1392 برابر با 1092 نفر، سال 1393 برابر با 1084 نفر، سال 1394 برابر با 903 نفر و سال 1395 برابر با 814 نفربوده است (به نقل از مدیرکل بازرسی کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی- خبرگزاری جمهوری اسلامی 1396/09/29 ) که این آمار فقط مربوط به مرگ و میرهاست و سالانه آمار بسیار وسیعی از حوادثشغلی رخ میدهد که به مرگ و میر منتجنمی شوند که متاسفانه این آمار هیچگاه به درستی اعلام نمی گردد البته گاهی اوقات تناقضاتی در آمار ارایه شده توسطبازرسی کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و پزشکی قانونی دیده می شود که این می تواند زنگ هشداری برای بازار کارغیررسمی باشد که به دلیل تحت پوشش نبودن بیمه تامین اجتماعی در گزارشات آماری بازرسین وزارت کار گنجانده نمی شود.همچنین کمبود تعداد بازرسین کار به ازای تعداد بیمه شدگان یکی از عواملی است که از میزان نظارت مستمر می کاهد. امروزهبا وجود تلاش برای کنترل حوادث ناشی از کار، متاسفانه آمار حوادث شغلی همچنان فاجعه آمیز بوده بطوریکه سازمانبهداشت جهانی آن را به مثابه یک اپیدمی در حوزه بهداشت عمومی قرار داده و بعنوان یک ریسک فاکتور بسیار مهم بهداشتی،اقتصادی و اجتماعی قلمداد نموده است. متاسفانه نحوه برخورد مردم و رسانه ها با این حوادث، احساسی و گذرا بوده به طوریکه با گذشت مدتی بعد از وقوع، حادثه و پیامدهای آن به دست فراموشی سپرده می شود و نحوه برخورد مسیولین با اینگونهحوادث نیز مناسب نبوده زیرا به جای اصلاح سیاست گذاری های غلط، سعی میکنند با ابزارهای مالی و حمایت های زودگذر برکوتاهی ها و نقص ها پوشش بگذارند. حوادث شغلی می توانند باعث مشکلات عدیدهای برای فرد حادثه دیده، خانواده ایشان ونهایتا جامعه گردند. آنچه امروزه مهم است بایست تلاش کنیم که تا حد امکان به پیشگیری و کنترل این حوادث بپردازیم.بررسی پژوهشهای مختلف در این زمینه، نشان میدهد که مطالعات بسیار اندکی به بحث پیشگیری و کنترل حوادث شغلیپرداخته اند و اغلب پژوهش های این حوزه صرفا به ارایه گزارش های آماری و توصیفی پرداخته اند لذا در پژوهش حاضر ضمنبررسی حوادث ناشی از کار در ایران، سعی گردید راهکارهایی جهت پیشگیری از این حوادث ارایه گردد.