بررسی سناریوهای حذف بور از آب دریا توسط فرآیند اسمز معکوس

از نظر بیولوژیکی بور یک ماده مغذی برای بسیاری از گیاهان می باشد. اگرچه غلظت های بالای بور در آبیاری کشاورزی اثرات سمی به وجود می آورد، از طرفی غلظت های بسیار پایین آن هم بازده محصول را کم می کند. سطح بالای بور در آب آشامیدنی برای انسان نیز می تواند سمی باشد. در فرآیند نمک زدایی آب دریا، استاندارها و دستورالعمل های موجود جهت دستیابی به غلظت مورد نظر بور در آب، بر طراحی فرآیند اسمز معکوس تاثیرگذار است؛ زیرا دستیابی به غلظت های پایین دشوار است. شکل گیری اسید بوریک به عنوان تابعی از pH خوراک به نظر می رسد که تنها فاکتور مهمی است که بر دفع بور توسط غشاهای اسمز معکوس حاکم می باشد. برای حل این مشکل، نسل جدید غشاهای اسمز معکوس پلی آمیدی آب دریا که همزمان دارای شار بالا و دفع بالایی از TDS و بور هستند، ساخته شدند. به منظور ارزیابی اثر اقتصادی این غشاها، هزینه تولید سیستم های غشایی اسمز معکوس آب دریا SWRO با آرایش های مختلف، غشاهای اسمز معکوس آب لب شور( BWRO ) در شرایط pH بالا و رزین های جاذب بور طراحی و مورد استفاده قرار گرفتند. در نتیجه، سیستم چند مرحله ای شامل غشاهای SWRO به همراه غشاهای BWRO در pH بالاو استفاده از جاذب رزینی بور برای شوراب غشاهای BWRO ، اقتصادی ترین سیستم می باشد.

کلیدواژه ها:

فرآیند اسمز معکوس آب دریا ، جداسازی بور ، pH خوراک ، غشاهای دفع بالا ، رزین های جذب بور