اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهبود اضطراب بارداری و دشواری در تنظیم هیجان زنان نخست زا

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهبود اضطراب بارداری و دشواری در تنظیم هیجان زناننخست زا بود. در این پژوهش از طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده ازنمونه گیری تصادفی ساده از بین کلیه زنان نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) تعداد 30 کودکانتخاب شدند. سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش طی 8جلسه 60 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اقتباس از پترسون، ایفرت، فینگولد و دیویدسون ( 2009 ) قرارگرفت، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب بارداری وندنبرگ هویزینک،مولدر، دی مدینا، ویسر و بویتلار( 2004 ) و دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر( 2004 ) بودند. داده ها با استفاده ازآزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد گروه آزمایش و کنترل از لحاظمتغیرهای اضطراب بارداری و دشواری در تنظیم هیجان تفاوت معنیداری با یکدیگر دارند. به طوری که اضطراببارداری و دشواری در تنظیم هیجان زنان نخست زا گروه آزمایش که تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفته بودند بهطور معناداری بهتر از اضطراب بارداری و دشواری در تنظیم هیجان گروه کنترل بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد کهدرمان پذیرش و تعهد میتواند بر اضطراب بارداری و دشواری در تنظیم هیجان زنان نخست زا موثر باشد.

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش و تعهد ، اضطراب بارداری ، دشواری در تنظیم هیجان