حمیدرضا ناصری - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
محمد جواد عزیزخانی - کارشناس ارشد هیدروژئولوژی

به منظور انتخاب مکان‌های مناسب جهت پخش سیلاب، برای انجام عملیات تغذیه مصنوعی آب‌های زیرزمینی، از تلفیق سیستم‌های تصمیم‌گیری چند معیاری (MCDM) و سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS)، در قالب یک سیستم پشتیبان تصمیم‌گیری (DSS)، استفاده شده است. بدین ترتیب که ابتدا معیارهای لازم و تاثیرگذار در انتخاب مکان تغذیه مصنوعی، شناسایی شده است. سپس این معیارها بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، به اجزا و سطوح کوچک‌تر تقسیم شده‌اند. پس از آن با استفاده از روش مقایسه‌های زوجی، معیارهای موجود در هز جزء (سطح)، اولویت‌بندی شده‌اند. در این روش برای هر معیار بر اساس درجه اهمیت، عددی بین 1 تا 9 (1: کم‌اهمیت، 9: پراهمیت)، در نظر گرفته شده است. آنگاه به کمک روش ساتی (Saaty)، درجه اهمیت قضاوت‌های انجام گرفته (وزن‌ها) برای هر سطح محاسبه شده است. در ادامه در محیط GIS، لایه‌های اطلاعاتی مورد نیاز از قبیل فاصله از چاه، فاصله از مسیرهای ارتباطی (جاده‌ها)، عمق آب زیرزمینی، نفوذپذیری، کیفیت آب زیرزمینی (هدایت الکتریکی)، شیب توپوگرافی، واحد‌های سنگی (زمین‌شناسی) تهیه شده و وزن‌های محاسبه شده در سطوح ساختار درختی، به این لایه‌ها اعمال گردیده است. سرانجام با تلفیق لایه‌های اطلاعاتی به یکدیگر، محدوده‌های مناسب که عمدتا در شمال و شمال شرقی دشت چاه دراز قرار دارند، به عنوان مکان مناسب تغذیه مصنوعی آب‌های زیرزمینی انتخاب شده‌اند.

تغذیه مصنوعی، تصمیم‌گیری چندمعیاری (MCDM)، سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS)، سیستم‌های پشتیبان تصمیم‌گیری (DSS)، روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، روش Saaty