آمنه مافی تبار - دانشجوی دکتری پژوهش هنر دانشگاه الزهرا
سعید زاویه - عضو هییت علمی دانشگاه هنر

آیین های داوری ایزدی در هند باستان و در آیین هندو، مشتمل بر ده گونه بود که در نیمی از آنها، آتش با ایفای نقش اساطیری به مثابه عنصر تمییزبخش به شکل مستقیم یا غیرمستقیم دخالت داشت. زیرا هندوان برای آتش، ارزش مینوی و والا قایل بودند که به کمک آن بی گناه از گناهکار شناخته میشد. مقاله پیشرو، با روش تحلیلی، پس از تشریح چند نمونه از این آزمون ها یعنی گذر از آتش در دست گرفتن آتش داوری برنج داوری زر و داوری تیغه گاوآهن آتشین با بازیابی عناصر موثر در آنها، بر نقش آتش تاکید می ورزد و معانی رمزی بکارگیری این عنصر را بررسی می نماید. چراکه آتش در نقش اساطیری خود در طریقت هندو بر سه جهان شاهد است و در همهجا بر اعمال آدمیان نظارت دارد. پس به مدد قدرت مینوی خود میتواند سره را از ناسره تمییز بخشد و گناهکاران را به آنی بسوزاند و بر بی گناهان، سرد گردد.

هندو، داوری ایزدی، دیویه، آتش، معانی رمزی