علی رمضانی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
سهیلا تورانچه زاده - دبیر آموزش و پرورش شهرستان ورزقان

بهاءالدین محمد ملقب به سلطان العلما از بزرگان علما و اقطاب صوفیه خراسان شمرده میشده است و رشته طریقت و خرقه ولایتش چنان که مشهور است به امام محمد غزالی می پیوست. پدر بر پدر از مردم بلخ و ساکن آن دیار بودند. کتاب معارف وی مجموعه ای است از مواعظ و نصایح و آنچه در جواب سوال مریدان و پژوهندگان بیان کرده است و بیشتر مطالب آن تقریر افکار و اندیشه های مولف بوده، ازمطالعه در آیات قرآن و احادیث نبوی و با تامل در ملک و ملکوت که بدان ها رسیده، معانی بدیع و غریب بر وی روی نموده استاهتمام. مولف به قرآن کریم و شرح اسرار آن نامه آسمانی از اهمیت و مزایای این کتاب بوده و کمتر فصلی است که یک یا چند آیه قرآن ذکر نگردیده باشد و در همه موارد مولف سعی کرده که رموز کتاب مبین را با عبارت روشن با تمثیلات زیبا بیان کند چنان که شنوندگان و طبقات مختلف مریدان او آن را دریابند و روش با سایر مشایخ تفاوت بسیار زیاد دارد از آن جهت که بهاء ولد می کوشد تا مشکلی را آسان ودر خور فهم کند. در نگارش این مقاله از روش کتابخانه ای و فیش برداری استفاده شده است. بدین صورت عباراتی از جلد اول کتاب معارف را که در آن اشارات یا آیات قرآنی وجود داشت استخراج و نکات مربوط بدان به رشته تحریر درآمد

قرآن کریم، بهاءولد، معارف بهاء ولد، سلطان العلماء