بررسی تاثیر روش تدریس مبتنی بر حل مسیله بر پرورش تفکر خلاق دردانش آموزان دبستان

مقدمه و هدف: تمدن بشر مرهون اندیشه خلاق آدمی بوده است و دوام آن نیز بدون بهره گیری از خلاقیت که عالی ترین عملکرد ذهن انسان محسوب می شود. غیرممکن خواهد بود، در وضعیت کنونی، خلاقیت نه یک ضرورت، بلکه شرطی برای بقاست. بنابراین لازم است نظام آموزشی بر تربیت و پرورش افرادی تاکید کند که به حل خلاق مسایل پیش بینی ناپذیر قادر باشند. با توجه به این نگرش هدف اصلی این پژوهش بررسی میزان اثر بخشی روش های تدریس مبتنی بر حل مسیله بر پرورش تفکر خلاق در دانش آموزان می باشد. روش: با توجه به نوع تحقیق، به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، دو گروه گواه و آزمایش انتخاب شدند. گروه آزمایش علاوه بر آموزش های مرسوم طرح که توسط دبیر مربوطه اجرا می شد، به مدت 25 جلسه تحت آموزش مبتنی بر حل مسیله توسط نگارنده قرار گرفتند. در پایان برای سنجش خلاقیت از فرم 60 سوالی عابدی استفاده شد. بعد از جمع آوری داده ها، فایل داده ها در نرم افزار spss17 تشکیل و با استفاده از آمارهای توصیفی (میانگین، انحراف معیار و درصد ) و آزمون های T-TEST و آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره خلاقیت دو گروه وجود دارد. لذا به برنامه ریزان و دبیران توصیه می شود برای رسیدن به اهداف عالی برنامه درسی مثل پرورش خلاقیت، می بایست به آموزش مبتنی بر حل مسیله تاکید بیشتری شود.

کلیدواژه ها:

حل مسیله ، روش تدریس ، تفکر خلاق