ارزیابی عوامل کالبدی در خانه های سالمندان

امروزه با کاهش مرگ و میر، کنترل میزان موالید، ازدیاد طول عمر، برخورداری از تسهیلات و رفاه اجتماعی و همچنین، افزایش امید به زندگی، افراد بیشتری قادرند به سنین بالاتر پا بگذارند و میانگین طول عمر به بیش از 65 سال رسیده است. باتوجه به افزایش آمار جمعیت سالمندان که معمولا این رده سنی از 65-70 سالگی شروع می شود، می بایست به امکانات مرتبط با آنها و نیازهایشان از محیط زندگی به خوبی پاسخ داده شود. سالمندی در ساده ترین تعریف خود، می توان مرحله ای از سیر طبیعی عمر انسان انگاشت که همانند مراحل دیگر زندگی همچون کودکی و بلوغ، جوانی و مانند آنها با اهمیت، و مستلزم پشت سرنهادن است. افراد سالمند در آرزوی زندگی طولانی مدت و مستقل می باشند و این رغبت منجر به تاکید بر زندگی همسالان در یک محیط می شود. رضایت از سکونت درسالمندان به عنوان مبحث مهمی در روانشناسی محیطی است که هنوز تحقیق زیادی در این رابطه موجود نمی باشد. هدف ازاین مطالعه،بررسی مفهوم پیری و عوامل محیط داخلی مسکن و ارتباط این عوامل با سالمندان ساکن در این فضاها به عنوان بحث اصلی تحقیق است. در این مطالعه، دستیابی به اهداف، با بررسی متون و مقالات مرتبط به روش اسنادی، کتابخانه ای بوده است و سوال اصلی تحقیق این است که عوامل محیطی موثر برطراحی صحیح خانه های سالمندان کدامند در نتیجه، محیط کالبدی مناسب سالمندان، محیطی است که شخص سالمند بتواند آزادانه فعالیت های روزمره خود را انجام دهد. لذا، ضروری است در طراحی فضای مناسب سالمندان به این نکته توجه شود که ارتباط میان فرد و محیط نه تنها جدانشدنی است بلکه، برخواسته از عوامل فیزیکی، فرهنگی، اجتماعی و روانشناسی می باشد.

کلیدواژه ها:

سالمند ، عناصر کالبدی ، رضایت از زندگی ، خانه سالمندان