بررسی ظرفیت های سینمایی داستان سیاوش از شاهنامه فردوسی
محل انتشار: نهمین همایش ملی پژوهش های زبان و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 758
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCNRPL09_084
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
ذهنیت فردوسی در سرایش شاهنامه، ذهنیتی نسبتا تصویری وسینمایی است.او در توصیف نماهای دور ونزدیک، حرکت و سکون عناصر صحنه، تمرکز و تاکید بر جزییاتی از چهره وحالات شخصیتها در موقعیتهای خاص، تنظیم ارتفاع و فاصله روایت (دوربین) نسبت به موضوعات تصویری،رجوع به گذشته،توصیف همزمان دو رویداد موازی و... تا حد بسیار زیادی اصول و موازین هنر سینما را رعایت کرده است وبیشترین هنر او در تلفیق نماهای مختلف(دور،نزدیک و شناور)در توصیف صحنه های نبرد است.تراکم حضور این عناصر و تکنیکها و همچنین استفادخلاقه از آنها بیانگر ذهن جزیی نگر و تصویرپرداز فردوسی در سرایش شاهنامه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا روزبه
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان
مجید عزیزی هابیل
دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان