بررسی داستان زال و رودابه بر اساس نقد فمنیستی

شاهنامه یکی از آثار بزرگ زبان فارسی است که همواره از جهات گوناگون مورد توجه بوده است. این کتاب در کل اثری مردانه است و شامل حوادث پهلوانی، جنگها و لشکرکشیهای مختلف است. با تمام این اوصاف در جاهایی نیز به زنان اشاره شده است. در کل شاهنامه حدود بیست زن به صورت مشخص و موثر دارای نقش هستند که بیشتر آنها در بخش پهلوانی ظهور مییابند. نقش این زنان به صورتهای پویا و فعال و گاه نیز منفعل و کمرنگ قابل بررسی است. در این زمینه تحقیقات مختلفی انجام شده و دیدهگاه های گوناگون ارایه گردیده است. در این مقاله یکی از داستانهای شاهنامه که زنان در آن نقش پررنگی اجرا کردهاند، از دیدگاه فمنیستی مورد بررسی قرار میگیرد. این بررسی نشان میدهد که فردوسی در عین به تصویر کشاندن زنان این داستان در ورای نقشهای جنسیتی، در نهایت ایدیولوژی مردسالاری حاکم بر فضای ذهن و جامعه داستان را گوشزد کرده و به آن اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

شاهنامه ، نقد ، فمنیسم ، داستان زال و رودابه