جاوید اصغرپورغفاری - دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز

داستان کوتاه فارسی از آغاز پیدایش، به عنوان یک نوع ادبی، همواره بستری برای برخی نویسندگان بوده است تا با استفاده از آن وضعیت جامعه ی عصر خود را به تصویر بکشندو انواع کاستی ها و مشکلات آن را از مسایل اقتصادی و معیشتی گرفته تا مسایل فرهنگی و سیاسی، بازگو کن ند. از این رو می توان گفت که داستان کوتاه در طول حیات خود، همواره آیینه ای تمام عیار، برای بازتاب تصویر جامعه بوده است. در این میان یکی از آثار برجسته در عرصه داستان کوتاه، بدون تردید مجموعه شهری چون بهشت از سیمین دانشور می باشد که می توان گفت نخستین اثری است در این عرصه، که به صورت کامل و واضح، تصویری را از وضعیت زنان جامعه ایران از اقشار مختلف آن به دست می دهد. در این مقاله سعی داریم با بررسی داستانهای این اثر، از بعد عناصر داستانی زاویه ی دید ،شخصیت های داستان ،زمان، مکان ،طبقات اجتماعی و پیام داستان ، از دید آماری به تحلیل کلی فضای حاکم بر داستانهای این مجموعه بپردازیم.

سیمین دانشور ، شهری چون بهشت ، شخصیت ، طبقات اجتماعی، پیام داستان