انواع قافیه و حروف آن در نی نامه مثنوی معنوی

مثنوی به عنوان یک اثر عرفانی و ادبی همواره مورد توجه اهل ادب و عرفان قرارگرفته و به اعتبار موضوع و قلمروها بارها مورد بررسی و توصیف و تحلیل قرارگرفته شده است؛ اما تاکنون به نی نامه به طور اختصاصی و از دید قافیه و مباحث مربوط به آن توجه نشده است. مثنوی معنوی اثر بزرگ مولوی درشش دفتر و در حدود بیست و شش هزار بیت سروده شده است. هجده بیت سرآغاز دفتر اول مثنوی معنوی به نی نامه شهرت یافته است. از جمله مباحثی که در سطح آوایی یا موسیقایی یک اثر مورد بررسی قرارمی گیرد قافیه است. انواع قافیه، حرکات، حروف، عیوب قافیه و قافیه بدیعی از موضوعات قابل بررسی درقافیه است. درباره مولوی و آثار او تحقیقات فراوانی صورتگرفتهاست. آوردن انواع قافیه و گاهی عیوب قافیه در شعر شاعران مشاهده می شود؛ بنابراین ضروری است درباره قافیه و استفاده مولوی از انواع قافیه و احتمال وجود عیوب قافیه در نینامه تحقیقی صورت گیرد. این مقاله در پی آن است که قافیه و قواعد و انواع و عیوب آن را با روش تجزیه و تحلیل، تبیین کند. نتایجی که از این پژوهش به دست آمده، این است که در نی نامه از بعضی از حروف و حرکات استفاده شده است و برخی از انواع قافیه بدیعی در آن وجود دارد و در این هجده بیت قافیه معیوب وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

مثنوی معنوی ، نینامه ، قافیه ، عیوب قافیه ، قافیه بدیعی