شیما فلاح عراقی - دانشجوی دکترای RS.GIS، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
علیرضا قراگوزلو - دانشیار آموزشکده سازمان نقشه برداری کشور
زهرا عزیزی - استادیار گروه RS.GIS، دانشکده محیط زیست و انرژی،دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

واژه پهپاد مخفف پرنده هدایت پذیر از دور است که برای هواپیماهای بدون سرنشین تعریف شده و از حروف اول کلمات مذکور ساختهشده است. پهپادها به وسیله کنترل از راه دور و یا با برنامه های پیش پروازی یا با سامانه های خودکار دینامیک هدایت می شوند. به طورخلاصه نخستین پرنده ی بدون سرنشین در سال 1913 به قصد کاربرد نظامی به پرواز درآمد که موفقیت های زیادی به همراه نداشت. تادهه ی 1980 میلادی پهپادها فقط کاربرد نظامی داشتند. پهپادها در حال حاضر در برنامه های نظامی و غیر نظامی فعالیت می کنند. کاربرد پهپادها در برنامه های غیرنظامی مانند عملیات امداد و نجات، خاموش کردن آتش سوزی ها ،کنترل پلیس در نا آرامی ها و اغتشاشات، مرزبانی و شناسایی حوادث غیرمترقبه طبیعی،مسایل مختلف زیست محیطی استفاده می شوند. به دلایل زیست محیطی، به دلیل فعالیت های مخرب انسانی برخی از گونه های جانوری بسیار با ارزش در خطر انقراض قرار دارند. محققین و محیط بانان برای آن که بتوانند شرایط زندگی این گونه های در خطر را مورد بررسی و حفاظت قرار دهند، نیاز دارند تا مراقبتی دایمی روی جمعیت و گستره قلمرو آنها داشته باشند. برای تسهیل در این امور نیز پهپادها به کمک بشر آمده اند. به لطف این پرنده های کوچک رباتیک می توان مناطق بسیار وسیع را به طور دایمی زیر نظر داشت و با نصب گیرنده های مناسب روی آنها و دریافت سیگنال های ارسالی از فرستنده های متصل به حیوانات، نقشه توزیع لحظه ای آنها در زیستگاه شان را در اختیار داشت.

پهپاد، برداشت داده، عملیات تصویربرداری، پردازش تصاویر