ارزیابی غلظت سرمی هموگلوبین A1c در تشخیص اسب های سالم و مبتلا به لنگش

با توجه به سابقه تاریخی حضور اسب و نقش آن به عنوان همدمی کارا؛ تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری های اسب اهمیت ویژه ای در دامپزشکی داشته و پرداختن به این بخش به عنوان علمی مستقل واضح است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی غلظت سرمی هموگلوبین گلیکوزیله به منظور بررسی غلظت در اسب های سالم و مبتلا به لنگش بود. به این منظور، اقدام به اخذ 30 نمونه خون از اسب های کاملا سالم و 30 نمونه از اسبهای مبتلا به لنگش (با استفاده از سیستم درجه بندی ) در باشگاه های سوارکاری شد و در آزمایشگاه غلظت سرمی هموگلوبین گلیکوزیله اندازه گیری شد. نتایج نشان داد غلظت سرمی هموگلوبین گلیکوزیله در اسب های سالم 2/93 و در اسب های مبتلا به لنگش 3/3 درصد بود. همچنین مشخص شد بین دو گروه اختلاف آماری معنی داری از نظر غلظت هموگلوبین گلیکوزیله وجود دارد P<0.0001 نتایج مطالعه حاضر ثابت کرد استفاده از غلظت سرمی هموگلوبین گلیکوزیله برای تفکیک دام های سالم از مبتلا ارزشمند بوده و دارای حساسیت و ویژگی بالایی است. گلیکاسیون از طریق واکنش غیر آنزیمی گلوکز با پروتیین، از جمله هموگلوبین، حاصل می شود و منجر به تشکیل محصولات (افزایشی) گلیکاسیون می شود. HbG می تواند به عنوان یک شاخص خوب در وضعیت قند خون در اسب در نظر گرفته می شود. ارزش تعیین HbG در تشخیص، غربالگری و نظارت بر عدم وابستگی این فاکتور در دیابت غیر مرتبط به انسولین diabetes mellitus و لامینیت در اسب ها باید بیشتر مورد مطالعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اسب ، لنگش ، هموگلوبین گلیکوزیله ، گلیکاسیون