همگرایی کشورهای اسلامی، چالش‌ها و راهکارها

سال انتشار: 1389
محل انتشار: چهارمین کنگره بین المللی جغرافیدانان جهان اسلام
کد COI اختصاصی: ICIWG04_085
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 1674

نویسندگان

دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

پایان جنگ سرد و فروپاشی شوروی ، دگرگونی مهمی در ساختار نظا م بین الملل بوجود آورد که مهمترین آنها تغییر نظام دوقطبی و تلاش امریکا برای ایجاد نظامی تک قطبی بود . بعلاوه، رشد سریع جهانی شدن اقتصاد با انقلاب نوین صنعتی مبتنی بر رایانه و ظهور اقتصاد اطلاعات و اینترنت که در حال تغییر در تمام جنبه ها هستند، مصادف گردید. در موقعیت جدید ، همگرایی منطقه ای یکی از بهترین راهکارها برای مقابله با نظام تک قطبی امریکا مورد توجه اکثر دولتها قرار گرفت . همچنین می توان منطقه گرایی را واکنشی مهم از سوی دولت - ملت ها به مشکلات سیاسی مشترک و همچنین به اقتصاد جهانی کاملاً به هم وابسته و ر قابتی دانست . با بیشتر شدن فرآیند همگرایی در اقتصاد بین المللی، گروههای هدف تقویت اقتدار و افزایش قدرت چانه زنی در ارتقاء بخشیدن به سایر اهداف سیاسی و اقتصادی همکاریهای خود را افزایش داده اند. منطقه گرایی نوین در مقایسه با جنبش منطقه گرایی دهه های 1950 و 60 اهمیت بسیار بیشتری برای اقتصاد جهانی دارد . این جنبش در آغاز قرن بیست و یکم تقریباً جهانی شده است؛ بطوریکه بازیگران بزرگ اقتصادی به استثنای چین، ژاپن و روسیه از اعضای یک نظام رسمی منطقه ای میباشند. کشورهای اسلامی با جمعیتی در حدود 1,5 می لیارد نفر و ذخایر و منابع فراوان ( 75 % منابع انرژی جهان )، تنوع آب و هوایی و موقعیت استراتژیک در نقشه سیاسی جهان، همچنین با دارابودن 54 کشور که یک چهارم اعضای سازمان ملل را تشکیل می دهند، از امتیازات و پتانسیل های متعدد خود به خوبی استفاده نمی کند و با وجود تمام انگیزه ها و عوامل قوی برای همگرایی و اتحاد، تاکنون نتوانسته ا ند مانند سایر همگرایی های بین المللی همچون اتحادیه اروپا و ... به دستاوردهای اقتصادی- سیاسی و اجتماعی قابل توجهی نایل گردند. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از منابع موجود (کتابخانهای) و با روش توصیفی- تحلیلی به علل عدم همگرایی سیاسی- اقتصادی کشورهای اسلامی پرداخته شود و راههای ایجاد و گسترش این همگرایی بیان گردد.

کلیدواژه ها

کشورهای اسلامی، همگرایی، منطقه گرایی، جهانی شدن، انرژی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.