ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم برداشت حرارت باقیمانده نیروگاه اتمی بوشهر (TH) در شرایط خاموشی نیروگاه با استفاده از نرم افزار SAPHIRE

مهمترین مسیله در صنعت نیروگاه های اتمی، به دلیل مخاطرات بسیار بالا، ایمنی این نیروگاه ها است. لذا در تحلیل ایمنی یک نیروگاه اتمی، آنالیزهای یقینی و احتمالاتی به کار گرفته میشوند تا اینکه رعایت شدن تمامی ضوابط و معیارها برای مواردی که از لحاظ ایمنی دارای اهمیت هستند، اثبات گردند و مورد تایید قرار گیرند. ارزیابی قابلیت اطمینان یک روش سیستماتیک برای حصول اطمینان از چگونگی ساخت و کارکرد سیستم های پیچیده است. در این مقاله مدل سازی قابلیت اطمینان چهار کانال زیر سیستم های فشار پایین برداشت حرارت از قلب (TH10) و چهار کانال خنک کن استخر سوخت (TH18) نیروگاه اتمی بوشهر به عنوان اولین نیروگاه اتمی کشور، در مود خاموشی نیروگاه، با در نظر گرفتن مدهای خرابی تجهیزات، خرابی های انسانی و خرابی های با عامل مشترک، با استفاده از نرم افزار SAPHIRE انجام شده است. ابتدا بدون در نظر گرفتن خرابی های با عامل مشترک احتمال خرابی کانال TH10 برابر 1.075E-01 و احتمال خرابی کانال TH18 برابر 1.073E-01 بدست آمد. سپس با اضافه کردن این نوع خرابی ها، احتمال خرابی کانال TH10 برابر 1.260E-01 و احتمال خرابی کانال TH18 برابر 1.264E-01 بدست آمده که نشان دهنده اهمیت این نوع خرابی ها می باشد. در نهایت نیز پیشنهاداتی جهت افزایش قابلیت اطمینان این سیستم براساس نتایج تحلیل اهمیت ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان ، نیروگاه اتمی بوشهر ، سیستم برداشت حرارت ، تحلیل اهمیت ، نرم افزار .SAPHIRE