زینب حاجی زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد، علوم و مهندسی آبخیزداری، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه کاشان
هدی قاسمیه - دانشیار، علوم و مهندسی آبخیزداری، گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه کاشان

کشور ایران طی سال های اخیردچار محدودیت شدید دسترسی به منابع آب سطحی و در نتیجه اعمال فشاربهره-برداری بر منابع آب زیرزمینی شده است به همین دلیل تقویت منابع آب زیرزمینی به کمک منابع سطحی یا تغذیه مصنوعی یکی از راه های جبران این فشارمحسوب می شود.استفاده بی رویه از منابع آبی مخصوصا برداشت از سفره-های زیرزمینی، این منابع را در معرض کاهش قرار داده است.که نابودی سفره زیرزمینی به دلیل کاهش کمیت و کیفیت و نشت زمین را به دنبال دارد و نیزپایین رفتن سطح آب زیرزمینی و تخلیه سفره آب زیرزمینی، موجب خشک شدن چاه های نیمه عمیق وقنوات،کاهش آبدهی چاه های عمیق و شور شدن آب چاه ها در اثر حرکت جبهه-های آب شور از حاشیه های مخزن به سمت مرکز می شود.تغذیه مصنوعی ذخیره آب های سطحی راجهت استفاده بعدی قادر می سازد، به خصوص موقعی که ذخایر سطحی ناقص باشد یا گران تمام شوند، این روش مفید می باشد. همچنین تغذیه آب های زیر زمینی یک تکنیک مهم برای حفاظتآب های شیرین زیرزمینی درلایه های آبدارساحلی در مقابل نفوذ آب شوراقیانوس است. در این تحقیق تلاش می شود روش های تغذیه مصنوعی، اهداف تغذیه مصنوعی، علل گرایش به تغذیه مصنوعی همچنین برخی از روش های مکان یابی تغذیه مصنوعی و پارامترهای مورد استفاده در این روش ها به اختصار توضیح داده شود.

آبهای سطحی، آبهای زیرزمینی، تغذیه مصنوعی، مکان یابی