اثربخشی آموزش مهارت ابراز وجود بر خودکارآمدی عمومی دانش آموزان دوره اول متوسطه

مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه ی آموزش مهارت ابراز وجود بر افزایش باور خودکارآمدی دانش آموزان دوره اول متوسطه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 96-97 بودند.انجام تحقیق با استفاده از پرسشنامه مهارت ابراز وجود (مقیاس گمبریل و ریچی، (1975و باورهای خودکارآمدی (مقیاس جروسالم و شوارزر، (1992 بود که از بین جامعه مورد نظر 80 نفر(40 دختر و 40 پسر) به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه(20 نفرآزمایش و 20 نفر گواه)جای دهی شدند.گروه آزمایشی، 8 جلسه برنامه آموزش ابراز وجود داشتند و گروه گواه ، آموزشی دریافت نکرد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس دو راه ه تجزیه و تحلیل شد. تحلیل داده ها نشان داد؛ نمرات گروه های آزمایشی در پس آزمون باور خودکارآمدی (P<0/004) و مهارت ابراز وجود((P<0/0001 به طور معناداری بالاتر از گروه های گواه بود؛ آموزش مهارت ابراز وجود بر خودکارآمدی عمومی و مهارت ابراز وجود دانش آموزان تاثیر مثبت و معنیداری داشت؛ دختران و پسران تفاوت معنیداری در پسآزمون باورهای خودکارآمدی و ابراز وجود نداشتند.نتیجه گیری:بکارگیری آموزش مهارت ابراز وجود با تشخیص عوامل موثر بر خودکارآمدی و با تاکید بر توانمندسازی دانشآموزان، میتواند به ارتقای سطح خودکارآمدی عمومی آنها منجر گردد.

کلیدواژه ها:

ابراز وجود ، خودکارآمدی عمومی ، دانش آموزان