تاثیر سبک رهبری معنوی بر کاهش رفتارهای انحرافی کارکنان دانشگاه ملی سیستان و بلوچستان

سازمانها به آرامی از محیط کوچک فعالیت اقتصادی و اجتماعی محض، به مکان هایی برای بالندگی معنوی تبدیلمی شوند. سازمان هایی که برای پرورش معنوی کارکنان خود فرصتهایی فراهم می کنند. موفق تر از سایرین هستند. دراین سازمان ها مدیران سعی کنند با افراد زیر دست خود صمیمانه تر رفتار کنند زیرا لازمه ادراک مثبت از رهبری معنویاست. در این پژوهش به بررسی تاثیر سبک رهبری معنوی بر کاهش رفتارهای انحرافی کارکنان دانشگاه ملی سیستانو بلوچستان خواهیم پرداخت. پژوهش حاضر از حیث روش شناسی یک مطالعه توصیفی و همبستگی است که به صورتمقطعی به بررسی پدیده های مورد بررسی پرداخته است. در این پژوهش دو پدیده ی سبک رهبری معنوی و رفتارهایانحرافی کارکنان مورد بررسی قرار گرفتند و رابطه ی بین آنها سنجیده شد. جامعه آماری را کارکنان دانشگاه سیستانو بلوچستان که حدود 350 نفر برآورد گردیدند تشکیل می دهد که طبق فرمول کوکران (جدول کرجسی و مورگان)،نمونه ی 183 نفری از کارکنان و مدیران این سازمان انتخاب شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از تحلیلرگرسیون نشان داد که متغیر سبک رهبری معنوی بر کاهش رفتارهای انحرافی کارکنان تاثیر معنیداری دارند. نتایجپژوهش نشان دهنده این است که رهبری معنوی با روشن ساختن چشمانداز دانشگاه، احساس معناداری در کار را درکارکنان به وجود میآورد. با وجود رهبری معنوی کارکنان به کار خود ایمان می آورند. در واقع رهبران معنوی بامجموعه رفتارهای مثبت که در دانشگاه ایجاد می کنند باعث ایجاد احساس وفاداری و تعهد در کارکنان می شوند.

کلیدواژه ها:

رهبری معنوی ، رفتارهای انحرافی ، دانشگاه سیستان و بلوچستان