بررسی تاثیر عوامل فناوری ومعلم- دانش آموز برآموزش ریاضی مبتنی بر درس پژوهی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر عوامل معلم-دانش آموز و فناوری برآموزش ریاضی مبتنی بر درس پژوهی انجام شده است. پس از تکمیل پرسشنامه برای اطمینان از روابط بین متغیرهای مستقل و وابسته ، از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری شامل 190 نفر و نمونه آماری 123 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از معلمان متوسطه بوده که نظر آنها طبق پرسشنامه ی محقق ساخته22 سوالی براساس مقیاس 5 درجه لیکرت 1برآورد گردید. برای حجم نمونه از فرمول کوکران 2 با درصد خطای0.5 و جدول مورگان 3 استفاده شد، روایی محتوایی پرسشنامه از طریق مطالعه مبانی نظری و پژوهش های مشابه و راهنمایی 5 متخصص موضوع بررسی شد. درروش کرونباخ 4میزان پایایی با 0.897 و نتیجه آزمون کولموگروف اسمیرنف 5 با مقدار بیشتر از 0.05 نشانه نرمال بودن متغیرها بود. همبستگی بین متغیرهای مستقل ووابسته براساس آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن 6با اطمینان95 درصدتاییدگردید. آزمون کااماو- بارتلت 7 بر روی داده ها پیاده و برازندگی مدل نهایی عوامل مورد تایید بود. براساس آزمون فریدمن8 تاثیر عوامل به ترتیب اولویت عبارت از عامل فناوری با میانگین رتبه 3.42 اولویت اول و عامل معلم-دانش آموز با میانگین رتبه 3.01 در اولویت دوم قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

درس پژوهی ، اولویت بندی ، معادلات ساختاری