بهبود خواص مکانیکی فولاد AISI4140 از طریق ریز کردن اندازه دانه آستنیت و توزیع مجدد سولفیدها

هدف از این پژوهش بهبود چقرمگی فولاد AISI 4140 با استفاده از فوق ریزکردن دانه های آستنیت اولیه و بهبود توزیع فسفرو گوگرد از طریق افزایش مرزدانه ها است. این امر با تنظیم مناسب فرایند های جوانه زنی و رشد در مراحل مختلف عملیاتحرارتی و استفاده از کاربیدهای حاصل از فرایند تردی بازپختی به عنوان جوانه زا حاصل شده است. لذا فولاد AISI4140تهیه و سیکل عملیات حرارتی شامل یک مرحله نرماله کردن و کوینچ تمپر دوگانه انجام شد. بازپخت نهایی برای رسیدن بهساختار بهینه از مارتنزیت بازپخت شده و آستنیت باقی مانده در 5 دما و زمان متفاوت انجام شد. در نهایت تست ضربه شارپیانجام شده در دمای اتاق و 04 - درجه سانتی گراد نشان دهنده بهبود 80 درصدی چقرمگی نسبت به پژوهش های مشابه ورسیدن به انرژی شکست 140 ژول در دمای اتاق و 70 ژول در دمای 04 - درجه سانتی گراد است. از طرفی آزمون سختیسنجی راکول سی نیز نشان دهنده عدم کاهش سختی وتثبیت آن در حد 33 راکول سی است. درنهایت بررسی هایریزساختاری هم بهبود یکنواختی ساختار را نشان داد.

کلیدواژه ها:

خواص مکانیکی ، فولاد 4140 ، عملیات حرارتی ، تردی بازپختی ، سولفید های مرزدانه ای ، کوینچ تمپر دوگانه