تغییرات نوتروفیل و لنفوسیت متعاقب یک دوره تمرینات شنا در موش های دیابتی شده با سم استروپتوزتوسین

دیابت از نظر بالینی یکی از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات نوتروفیل و لنفوسیت متعاقب یک دوره تمرینات شنا در موش های دیابتی شده با سم استروپتوزتوسین انجام شد. بدین منظور 24 سر موش صحرایی به طور تصادفی به 3 گروه مساوی 8 سری شامل ) 1 ( دیابت قربانی هفته اول، ) 2 ( دیابت قربانی هفته آخر، ) 3( تمرین شنا تقسیم شدند گروه تمرین شنا به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 15 دقیقه در هفته اول و با رعایت اصل اضافه بار 45 دقیقه در هفته آخر به تمرین شنا در استخر ویژه ی جوندگان شنا کردند. جهت بررسی اثرات القای دیابت بر میزان تغییرات لنفوسیت و نوتروفیل 16 سر موش سالم انتخاب و در دو گروه سالم قربانی هفته اول و سالم قربانی هفته آخر تقسیم شدند. نتایج نشان می دهد القای دیابت اثر معناداری بر سطوح نوتروفیل موش های صحرایی ندارد ) 91 / 0 = p ( و گذشت هشت هفته از عمرموش های دیابتی موجب افزایش معنی دار نوتروفیل های موش های صحرایی می گردد ) 01 / 0 = p(. با این وجود هشت هفته تمرین شنا ) 98 / 0 = p ) اثر معنی داری بر کاهش نوتروفیل های موش های صحرایی دیابتی ندارد. همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه جهت بررسی تغییرات لنفوسیت در گروه های پنج گانه تحقیق نشان داد تفاوت معناداری در سطوح لنفوسیت موش های دیابتی وجود دارد ) 02 / 0 = P ، 04 / 3 = 83 و 5F (. والقای دیابت اثر معناداری بر افزایش ) 01 / 0 = p ( سطوح لنفوسیت موش های صحرایی مبتلا به دیابت داشت. هشت هفته تمرینات شنا اثر معناداری بر سطوح لنفوسیت موش های صحرایی دیابتی ندارد ) 97 / 0 = p .)

کلیدواژه ها:

دیابت ، نوتروفیل ، لنفوسیت ، تمرین شنا