ارزیابی رویکردهای جرم شناسی سبز محصولات تراریخته در راستای حقوق بین الملل
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: کنفرانس ملی دستاوردهای نوین جهان در تعلیم و تربیت، روانشناسی، حقوق و مطالعات فرهنگی - اجتماعی
- کد COI اختصاصی: PSYCONF01_401
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 925
نویسندگان
کارشناس ارشد حقوق بین الملل دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری
دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه قم
چکیده
محصولات تراریخته به عنوان یکی از شاخه های بیوتکنولوژی به منظور مقاوم سازی گیاهان، مواد غذایی و دام در برابر آفات، یکی از نوآوری های بشری در حوژه ژنتیک به حساب می آید. اگر چه این فناوری در تولید کمی محصولات اثری شگرف داشته است، اما پیامدهای ناشی از مصرف آن نگرانی های عمیقی را به وجود آورده است. چرا که چنین تولیداتی در چارچوب حقوق بین الملل بشر در تقابل مستقیم با حقی بشری تحت عنوان حق بر غذا می باشد. به موجب ماده 11 میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، دولت ها به طور خاص متعهدند، بهره مندی از حقوق مطرح شده در آن را با استفاده از حداکثر منابع و با تمامی تدابیر مناسب و موثر تامین کنند. یکی از این حقوق، حق بر غذای کافی است. حقی که محتوی اصلی آن، متضمن بر فراهم بودن و در دسترس بودن میزان کافی از غذای سالم است که فاقد هر نوع مواد مضر باشد . از این رو مقاله حاضر با عنایت به رشد روز افزون محصولات تراریخته در پی پاسخ به این پرسش ها است که آیا دولت ها در راستای حق بر غذا و تقابل با محصولات تراریخته مسیولیتی دارند و از سوی دیگر، در رویکردهای جرم شناسانه چگونه می دتوان آسیب های ناشی از تولید مواد تراریخته را جرم انگاری نمود در پاسخ به این پرسش ها نوشته حاضر کوشیده با روش توصیفی و تحلیلی به تعهدات دولت ها در چارچوب داخلی و بین المللی بپردازد و نهایتا با تاکید بر جرم انگاری محصولات تراریخته با استفاده از رهیافت های نوین جرم شناسی سبز، درصدد است تا راهکاری درست را ارایه نماید.کلیدواژه ها
محصولات تراریخته، حق بر غذا، جرم شناسی سبز، حقوق بین الملل، رویکردمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.