پیشبینی رضایت از زندگی بر اساس ویژگی های شخصیتی: با نقش واسطه ای نیازهای بنیادی روان شناختی

هدف از این پژوهش پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش واسطه ای نیازهای بنیادی روانشناختی بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان نوجوان منطقه 8 تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس نمونه ای به حجم 300 دانش آموز ( 137 پسر و 163 دختر ) انتخاب شد و سیاهه پنج عاملی شخصیت ( کاستا و مککری، 1985 )، مقیاس رضایت از زندگی ( داینر، امونس، لارسن و گریفین، 1985 ) و مقیاس نیازهای بنیادی روانشناختی ( دسی و رایان، 2000 ) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد بین ویژگی های شخصیتی ( وظیفه شناسی، گشودگی به تجربه، برون گرایی و توافق پذیری ) و نیازهای بنیادی روانشناختی رابطه مثبت و بین روان رنجورخویی و نیازهای بنیادی روان شناختی رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین نیازهای بنیادی روان شناختی و رضایت از زندگی و بین ویژگی های شخصیتی ( وظیفه شناسی، گشودگی به تجربه، برون گرایی و توافق پذیری ) و رضایت از زندگی رابطه مثبت وجود دارد درحالی که بین روان رنجورخویی و رضایت از زندگی رابطه منفی وجود دارد. این نتایج نشان داد نیازهای بنیادی روانشناختی در رابطه با رضایت از زندگی و ویژگی های شخصیتی نقش واسطه ای دارد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های پنج عاملی شخصیت ، رضایت از زندگی ، نیازهای بنیادی روانشناختی