مصطفی خبازی - استادیار ژیومورفولوژی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
مهلا شجاعی اناری - دانشجوی کارشناسی ارشد مخاطرات محیطی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
صادقی کریمی - استادیار آب و هواشناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

در دنیای امروز و با توسعه علم، واژه ها و اصطلاحات علمی جدیدی وارد ادبیات علمی می شود که برخی از آن ها ضمن مفهوم پیدا کردن در بعد نظری، به لحاظ عملی نیز در جامعه کاربرد پیدا میکند. گردشگری سیاه که گاهی از آن به گردشگری مرگ نیز یاد میشود، یکی از این مفاهیم نو است که وارد ادبیات گردشگری جهان شده و البته تاکنون به شکل مدونی به ادبیات گردشگری فارسیزبانان وارد نشده است. چنین سبکی از گردشگری، نگاهی نو به گردشگری داشته و علاوه بر ظرفیت های محیطی، مخاطرات محیطی را نیز به عنوان فرصتی برای توسعه گردشگری می داند. مخاطراتی که حتی سایه مرگ بر برخی محیط ها و فضاهای جغرافیایی افکنده است. در پژوهش حاضر برای اولین بار به نقش مثبت مخاطرات محیطی (طبیعی و انسانی) در صنعت گردشگری از زاویه گردشگری سیاه پرداخته شده و تفاوت بین این دو نوع گردشگری بیان گردید. هدف اصلی از این مقاله آشنایی با شکل جدیدی از گردشگری به نام گردشگری سیاه است که در دهه اخیر رو به توسعه بوده و علاقه مندان زیادی پیداکرده است. روش این تحقیق بر مبنای روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر مطالعه اسناد و مقالات متعدد صورت گرفته است. نتایج این تحقیق نشان میدهد با توجه به تنوع مخاطرات محیطی در ایران، این کشور و به خصوص استان کرمان میتواند از ظرفیت ناشی از مخاطرات محیطیاش برای جذب گردشگران (سیاه و مرگ) استفاده نماید؛ به طوری که آثار باقیمانده از روستای گیسک شهرستان زرند که طی زلزله مهیبی ویران شده، همه ساله جاذب این دسته از گردشگران است که میتوان با برنامه ریزی و معرفی دقیقتر، آن را توسعه داد

مخاطرات محیطی، گردشگری سیاه، گردشگری مرگ، روستای گیسک