حقوق بین الملل ناظر بر کاربرد انرژی هسته ای در فضا

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: فصلنامه مطالعات حقوق عمومی، دوره: 47، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_JPLSQ-47-3_004
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 608
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سهیلا کوشا

استادیار، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران

چکیده

با توجه به ماهیت جهانی فعالیت های فضایی، با پدیده نوظهور کاربرد انرژی هسته ای در فضا(NPS) مواجهیم که از 4 ژانویه 2004 به اوج خود رسیده و امکان سفر انسان و روبات ها را بهکره ماه، مریخ و عمق فضا تسهیل کرده است. امروزه با استفاده از این سوخت می توان سفرهایسه ساله را در 90 روز انجام داد. پروژه تیتان به تازگی از سوی ناسا مطرح شده که بااستفاده از راکتورهای شکافت هسته ای می توانند نیروی محرکه ای معادل هزاران وات الکتریسیته We را فراهم کنند، زیرا این فعالیت های فضایی نمی توانند از انرژی هیدروکربنی یا خورشیدی استفاده کنند. کاربرد این انرژی در فضا به منزله سوخت از 40 سال پیش از سویامریکا و شوروی شروع شد که بیشتر با استفاده از ژنراتورهای رادیوایزوتوپی ترموالکتریک(RTG(s)) و دستگاه مولد گرمای رادیوایزوتوپی ((RHU(s) بود. هدف این مقاله بررسی اسناد ومقررات حقوق بین الملل حاکم بر این نوع فعالیت های فضایی است. در این مقاله با بهره مندی ازروش تحقیق توصیفی- تحلیلی درصدد پاسخگویی به این سوال هستیم که مسیولیت دولت های مجری و صادرکننده مجوز و کپوس برای پیشگیری ازخطرات بالقوه استفاده از انرژی هسته ای در فضا چیست

کلیدواژه ها

حقوق بین الملل، حقوق بین الملل فضایی، کاربرد انرژی هسته ای در فضا، کمیته استفاده صلح آمین از فضای ماورای جو (کپوس)، مسیولیت بین المللی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.