مبانی فقهی حقوقی لزوم عمل به وعده های انتخاباتی و مقابله با وعده های دروغین

تبلیغات انتخاباتی در نظام جمهوری اسلامی ایران نتوانسته است به یک مدل شایسته و الگویبومی دست یابد و به ویژه، وعده محوری، به یک رویه عمومی در انتخابات تبدیل شده است.هرچند در میان فقها در لزوم یا عدم لزوم وفا به وعده ها اختلاف وجود دارد، به نظر می رسدادله طرفداران لزوم وفای به وعده در موضوع وعده های انتخاباتی پسندیده تر باشد. البته قوانینو مقررات خاص و ویژه ای نیز برای مقابله با این معضل تبلیغاتی پیش بینی نشده است، امابرخی اصول قانون اساسی یا برخی بندهای سیاست های کلی نظام در امر انتخابات نیز می توانندمبنای حقوقی مقابله با وعده های دروغی انتخاباتی و لزوم عمل به وعده های قانونی باشند.همچنین، ضمانت اجراهای موردنظر در این مورد باید در شرایطی خاص و بدون هرگونهسوءاستفاده و تحت نظر اصل حاکمیت قانون و در قالب یک فرایند قضایی یا شبه قضایی و طییک بررسی کاملا مستند و مستدل همراه اصول و قواعد دادرسی منصفانه باشد.

کلیدواژه ها:

تعهد اجتماعی ، حاکمیت قانون ، شروط ابتدایی ، صلاحیت ، وعده های انتخاباتی