موسی پاشابنیاد - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
نسرین مصفا - دانشیار، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

در حالی که در شرایط جنگی، امداد به آسیب دیدگان، با استناد به مقررات الزام آور حقوق بشردوستانه اغلب به سهولت صورت می گیرد، مقررات مشابهی در شرایط حوادث طبیعی وجود ندارد و خلاء قانونی در این مورد، زمینه سوء استفاده از اصول سنتی حاکمیت و عدم مداخله برای جلوگیری از امدادرسانی بین المللی را فراهم می سازد. در این میان، حقوق بین الملل پاسخ به حوادث به عنوان رشته ای نوظهور از حقوق بین الملل عمومی، به دنبال رهیافتی بر مبانی ارایه کمک های بشردوستانه در چنان حوادثی است و دکترین مسیولیت به حمایت، زمینه مناسبی بدین منظور به نظر می رسد. از سوی دیگر، جامعه بین المللی در مورد قابلیت اعمال دکترین مسیولیت در وضعیت بروز حوادث طبیعی به اجمال نرسیده است و با این حال، نتایج این پژوهش نشان می دهد که حتی در فرض امکان حصول اجماع جامعه بین المللی مبنی بر شمول این دکترین به حوادث طبیعی نیز، به خودی خود، تحول شایان توجه و اثرخبشی در امدادرسانی بین المللی به آسیب دیدگان از چنان حوادثی ایجاد نخواهد شد.

حوادث طببعی، حقوق بشردوستانه، حقوق بشر، حقوق ببن الملل پاسخ به حوادث، مسیولیت به حمایت