الهام امین زاده - دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران
یونس علاقه بندحسینی - دانشجوی دکتری، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران

هنجارسازی در حقوق بین الملل فضا در شش دهه گذشته دستخوش تحولات شایان توجهیشده است. پس از نهایی شدن موافقتنامه ماه، رفته رفته این دیدگاه در بین حقوقدانان بین-المللی قوت گرفت که دیگر احتمال تهیه و تنظیم سند الزامآوری در قالب معاهده در حقوقبین الملل فضا وجود ندارد. به همین دلیل تمایل دولتها برای تدوین دستورالعمل ها، قواعدرفتاری و قوانین ملی فضایی قوت گرفت. یکی دیگر از مصادیق این تغییر جهت هنجاری، تهیهو تنظیم قطعنامه های سازمان ملل در خصوص مسایل مربوط به فضای ماورای جو است. یکی ازمصادیق برجسته این دست اعلامیه ها، اعلامیه اصولی مربوط به بهره برداری از انرژی هسته ایدر فضای ماورای جو است که در سال 1992 به تصویب مجمع عمومی رسید. در این مقاله،سیر تحولات هنجاری حقوق بین الملل فضا و گذر این بدنه هنجاری از حقوق سخت به حقوقنرم در آینه قطعنامه مذکور بررسی شده است.

انرژی هسته ای، حقوق بین الملل فضا، کمیته استفاده های صلح آمیز از فضای ماورای جو