تعامل آسیب شناس گفتاروزبان و شنوایی شناس در حوزه اختلال پردازش شنوایی (مرکزی)

سابقه و هدف: یکی از چالش ها در زمینه اختلال پرداز شنوایی به عنوان حوزه ای که در سال های اخیر به آن توجه بیشتری شده است، فعالیت تیمی و بین رشته ای است. با توجه به نقش مهم آسیب شناس گفتاروزبان و شنوایی شناس در بین اعضای تیم، به نظر می رسد که بررسی و بحث پیرامون آن می تواند در تبیین بهتر مسیر ارزیابی، تشخیص و درمان موثر باشد.روش جستجو: در این بررسی مروری 69 مقاله از منابع جستجوگر شامل Google scholar ، ScienceDirect ، PubMed ، MedLine و مقالات مرتبط موجود در سایت ASHA انتخاب شدند. مقالات مورد استفاده در محدوده زمانی بین سال های 2010 و 2017 منتشر شده اند و مطالب مرتبط از 26 مورد از آنها به دست آمده است. واژگان کلیدی که جستجو شده اند عبارتند از: Speech and Language Pathologist role, auditory processing disorder, multidisciplinary یافته ها: در این مقالات به نقش آسیب شناس گفتار و زبان در انجام آزمون های مبتنی بر زبان در این حوزه تاکید شده است و در ارزیابی های مبتنی بر آکوستیک نقش شنوایی شناس بارز و مشخص است. از آنجایی که نقش تشخیصی برای شنوایی شناس تعریف شده، وجود ارزیابی کامل و جامع در این مسیر لازم و ضروری است.گفتاردرمانگران در شناسایی موارد مشکوک نقش مهمی را ایفا می کنند و در این مقالات به خصوص به گفتاردرمانگران شاغل در مدارس توجه بیشتری شده بود. در حیطه درمان نیا مشکلات زبانی همراه و یا ناشی از این اختلال و یا اختلال در تولید صداهای گفتاری از جمله حیطه های کاری آسیب شناس گفتار و زبان معرفی شده اند. شنوایی شناس با توجه به رویکرد از بالا به پایین و یا پایین به بالا در درمان نقش خود را در حوزه های مختلف آسیب مشخص می نماید. نتیجه گیری: بنابراین در ارزیابی، تشخیص و درمان این همکاری تیمی بین شنوایی شناس و آسیب شناس گفتاروزبان ضروری است و لازم است آموزش های لازم در این زمینه به دانشجویان و دانش آموختگان این دو رشته ارایه شود.

کلیدواژه ها:

اختلال پردازش شنوایی ، آسیب شناس گفتار و زبان ، شنوایی شناس