الناز بلواسی - کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، گروه تکنولوژی پرتوشناسی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
پیمان حجازی - دکتری فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
عباس حق پرست - دکتری فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

مقدمه: فاکتور انباشت یکی از مهم ترین ویژگی های ماده مورد استفاده برای محدود کننده های باریکه، جبران کننده های بافت یا حفاظ پرتویی و حفاظت می باشد. فاکتور انباشت بطور مستقیم بر مقدار دز اثر می گذارد، و بنابراین، بدون دانستن فاکتور انباشت ماده ای برای جبران بافت، صحت و دقت ارایه دز به تومور امکان پذیر نمی باشد. مواد و روش: در این تحقیق با استفاده از اندازه گیری های تجربی، اثر ضخامت جبران کننده آلیاژ برنج و ابعاد میدان درمانی را بر فاکتور انباشت باریکه فوتونی MV 6 بررسی کردیم. با استفاده از رابطه بیر لامبرت به محاسبه فاکتور انباشت در اندازه میدان های 1×1 و 4×4، 10×10، 15×15 سانتی متر مربع و ضخامت های مختلف جبران کننده 0/5، 2، 6 سانتی متر پرداختیم. نتایج: نتایج این تحقیق نشان دادند با افزایش ضخامت جبران کننده و ابعاد میدان درمانی فاکتورانباشت افزایش می یابد و بیشتر از یک می شود نتیجه گیری: بنظر می رسد علت افزایش فاکتور انباشت با افزایش اندازه میدان و ضخامت این است که احتمال پراکندگی کامپتون با افزایش تعداد الکترون ها یا مکان های پراکندگی درون ماده افزایش می یابد. مکان های پراکندگی متناسب با حجم ماده تضعیف کننده هستند. حجم بیشتر، مکان های پراکندگی بیشتری دارد و سهم فاکتور انباشت بیشتر می شود. بنابراین پرتوهای پراکنده می توانند موجب خطا در ارایه دز شوند. بمنظور توزیع دقیق و صحیح دز، فاکتور انباشت جبران کننده باید در اندازه میدان ها و ضخامت های مختلف تعیین شود.

ضخامت جبران کننده، ابعاد میدان درمان، فاکتور انباشت، پرتو درمانی با شدت تعدیل یافته