مبانی فقهی آزادی بیان
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: کنفرانس بین المللی پژوهشهای دینی، علوم اسلامی، فقه و حقوق در ایران و جهان اسلام
- کد COI اختصاصی: RICCONF01_027
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1519
نویسندگان
دانش آموخته سطح ۳حوزه علمیه
چکیده
آزادی بیان یکی از مناقشه انگیزترین موضوعاتی بوده است که در دهه های اخیر میان متفکرین اسلامی و غربی مورد بحث قرار گرفته است. سوال اصلی اینست که آیا آزادی بیان در اسلام و به طور خاص در فقه مورد تایید قرار گرفته است یا خیر واگر مورد تایید اسلام قرار گرفته، ادله این مدعی چه بوده است با جستجوی اجتهادی با هدف دست یابی به آیات و روایات و همچنین سیره عملی تایید کننده آزادی بیان در دو منبع فقه شیعه یعنی کتاب و سنت ، نتایج زیر حاصل شد:آزادی بیان دارای مبانی زیر بوده است. 1) جدال احسن2) اصل امر به معروف و نهی از منکر 3)اصل مشورت 4) حق انتقاد، 5) نصیحت زمامداران 6)سیره نبوی وعلوی. از مبانی ذکر شده می توان نتیجه گرفت که ، دین اسلام آزادی بیان را نه تنها یک حق برای پیروان خود دانسته وبه آنها آزادی اظهار عقیده در تمامی عرصه های عقیدتی، سیاسی و اجتماعی داده است، بلکه در مواردی همچون اظهار حق( نهی از کتمام حق) ؛ امر به معروف و نهی از منکر آن را واجب شمرده. اسلام برای غیر مسلمانان و مخالفین نیز حق آزادی بیان قایل شده است و در این راستا در برخورد با اندیشه های مخالف اسلام، دستور داده است که با حکمت، موعظه حسنه و جدال احسن با آنها مناظره کنند.کلیدواژه ها
حق، آزادی بیاناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.