مدیریت عمومی و نقش مشارکتی مردم (مطالعه موردی: شهرداری مشهد)

نسبت جمعیت شهری به روستایی 70 به 30 است و جمعیت 7 کلانشهر ایران برابر جمعیت 16 استان می باشد. در این وضعیت نقش مشارکتی مردم اهمیت فزاینده ای می یابد، البته تحقق این مهم منوط به رعایت الزاماتی می باشد. طبق قانون، شهرداری ها نهاد عمومی خدماتی به حساب می آیند، اما برای تبدیل شهرداری ها از نهاد خدماتی به نهاد اجتماعی توجه به نقش مشارکتی مردم اهمیت فزاینده ای می یابد که این امر می تواند با فعالیت های فرهنگی و اجتماعی در شهروندان و واگذاری اداره شهرها به خود مردم محقق شود. موضوع دیگری که توجه به آن ضروری است، توجه به سرمایه های اجتماعی است که در تعریف همان ارتباطات و شبکه های اجتماعی که پدید آورنده حس همکاری در میان افراد جامعه هستند و امروزه از ابعاد و شاخصه های مهم رشد و توسعه بشمار می آیند، می باشد. توجه به مشتری (مردم) در جایگاه شریک یعنی نگرشی نو به نقش مشارکتی مردم که فراتر و بالاتر از رابطه بین فروشنده با مصرف کننده و یا ارایه دهنده کالا و خدمات است. از آنجا که انسان موجودی اجتماعی است و در جامعه و سازمان تعداد بیشماری از انسان ها زندگی می کنند که برای تحقق نیازها و اهداف خود نیازمند برقراری ارتباط با یکدیگرند، هماهنگی نیز اهمیت پیدا می کند. هدف این تحقیق بررسی نقش مشارکتی مردم در کمک به پیشبرد اهداف مدیریت شهری است که خود عضوی از آن بوده و از مزایای آن بهرمندند و سعی دارد با تبیین این نقش اهمیت موضوع را مورد بررسی قرار داده و نهایتا راهکارهایی را جهت بهبود وضع فعلی ارایه نماید.

کلیدواژه ها:

شهرداری مشهد ، سرمایه اجتماعی ، نقش مشارکتی ، مردم ، مدیریت شهری