تاثیر افزایش عیار سیمان در نسبت های آب به سیمان ثابت بر خواص بتن تازه و دوام در بتن خودتراکم

با گذشت زمان و با توجه به مزایای بسیار بتن خودتراکم، شاهد اقبال روز افزون به این نوع بتن هستیم. در بتن خودتراکم به خاطر نیاز به حجم خمیر بیشتر در طرح اختلاط، استفاده از عیارهای زیاد سیمان مرسوم می باشد و گاهی این افزایش میزان سیمان باعث عبور از مقدار بهینه مصرف سیمان می گردد که بر خلاف تصور عموم با افزایش هزینه و مصرف سیمان بیشتر، کاهش مقاومت فشاری را نیز به دنبال دارد. اما مهمتر از این کاهش در مقاومت فشاری، کاهش دوام و طول عمر سازه بتنی است که کمتر به آن توجه می شود. در مرکز تحقیقات بتن شهید رجایی جمعا تعداد 15 طرح اختلاط بتن با سه نسبت آب به سیمان 0.34، 0.37 و 0.4 با افزایش منظم عیار سیمان ساخته شد و خواص بتن تازه و مقاومت فشاری ملاک نفوذپذیری انجام گرفت. در تمامی طرح ها برای تامین خواص بتن تازه از پودرسنگ آهک (کربنات کلسیم)، به عنوان ماده ای خنثی با نسبت جایگزینی 10 درصدی ماسه استفاده گردید. در این مقاله مشاهده می شود با افزایش 15 درصدی عیار سیمان نسبت به عیار بهینه (معادل 75 کیلوگرم)، میزان نفوذپذیری بتن به طور میانگین تا 14 درصد افزایش می یابد و این افزایش نفوذپذیری در شرایط رویارویی بتن با عوامل مهاجم نظیر حملات سولفاتی و کربناتی در بتن، دوام و طول عمر سازه را کاهش می دهد. همچنین با عبور از مقدار بهینه عیار سیمان، تاثیر به سزایی در خواص بتن تازه مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، خواص بتن تازه ، عیار بهینه سیمان ، مقاومت فشاری ، مقاومت الکتریکی ، جذب آب حجمی ، آهنگ جذب آب بتن