سیدشهاب الدین آقایی میبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه ، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی
محمدرضا مسلمان یزدی - عضو هییت علمی واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی
ابوالفضل مهدی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت ، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی
سیدمسعود تاران - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت ، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی

سالهای زیادی است که از بتن به عنوان یک ماده ساختمانی مهم و باتحمل فشارهای بالا جهت ساختوساز انواع سازه ها استفاده می شود .ضعف این ماده مهم و پرمصرف ساختمانی در مقابل کشش با قرار دادن آرماتور تا حد زیادی جبران شده است. در سالهای اخیر و با بررسی دوام سازه های بتنی مسلح به ویژه در مناطق خورنده و سخت برای بتن نظر اکثر کارشناسان و متصدیان کارهای بتنی به این مسیله جلب شده است که مقاومت به تنهایی نمیتواند جوابگوی کلیه خواص مربوط به بتن بخصوص دوام آن باشد و لازم است در طراحی بتن برای مناطق مختلف علاوه بر مسیله مقاومت و تحمل بارها در طول مدت بهره دهی، پایایی و دوام آن نیز مدنظر قرار گیرد .در حال حاضر با اضافه نمودن مواد مختلف بتن و تغییرات در طرح اختلاط میتوان به بتنهایی دستیافت که بدون تغییر فراوان در مقاومت آنها ازنقطه نظر دوام به بتنهایی بادوام بالادست یافت. بتن خودتراکم 1(SCC) یک فن آوری نوپا در عرصه ساخت وساز دنیاست. این نوع بتن که کارایی بسیار بالایی دارد میتواند تحت اثر وزن خودش و بدون جدا شدن دانه ها در میان انبوه اجزای سازه ای جریان یابد. به عبارت دیگر این نوع بتن بدون نیاز به لرزاننده (ویبره) و به خاطر وزن خودش متراکم میشود. با توجه به فراگیرشدن این صنعت در ایران و روی آوردن متصدیان عرصه ساخت وساز به استفاده از بتن خودتراکم، بر آن شدیم تا در طی یکروند ادامه دار به معرفی و ذکر نتایج تحقیقات انجام شده در مورد آن بپردازیم.

بتن، طرح اختلاط، بتن خودتراکم، دوام بتن