بررسی تاثیر مداخلات توانبخشی زود هنگام بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به سکته ی مغزی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 334

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISNRMED03_074

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف:سکته ی مغزی به عنوان یکی از شایع ترین اختلالات نورولوژیک، سومین علت مرگ و میر در دنیا می باشد که بر اساس شدت و نوع آسیب مغزی ایجاد شده، بیماران با درجات مختلفی از مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی روبرو می شوند . تمامی این مشکلات می تواند ابعاد مختلف کیفیت زندگی ابن بیماران را به عنوان یک شاخص مهم در ارزیابی سلامت تحت تاثیر قرار دهد که این امر می تواند هزینه های سنگینی را بر فرد، جامعه و خانواده ی آنها تحمیل کند. با توجه به اهمیت مداخلات توانبخشی به هنگام و زودهنگام در بهبود مشکلات روانی، جسمی و ارتباطی در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی تاثیر مداخلات توانبخشی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به سکته ی مغزی بپردازیم.روش جست وجو:این مطالعه بصورت مروری سیستماتیک انجام شد که در آن از مقالات مداخله ای بهره گرفته شده است، و مقالات مرتبط از موتور جست و جوی googlescholar و پایگاه های اطلاعاتیpebmed و magiran و SID با کلیدواژه های ، stroke, quality of life و rehabilitatiom جمع آوری و بررسی شد.یافته ها: نتایج مطالعات مختلف نشان می دهد که ارایه ی تمرینات توانبخشی حسی، حرکتی، ذهنی و همچنین مداخلات زود هنگام کاردرمانی و گفتاردرمانی باعث بهبود جنبه های مختلف عملکرد جسمانی، روانی و اجتماعی میشود.محققان معتقدند که شروع هر چه زودتر اقدامات توانبخشی اثرات قابل ملاحظه ای بر رضایتمندی، استقلال عملکردی در زندگی روزمره و به دنبال آن ازتقاء کیفیت زندگی این بیماران می شود .نتیجه گیری: طبق مطالعات انجام شده پیگیری مداخلات توانبخشی زود هنگام بر روی ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیمار و اعضای خانواده ی آنها اثر مثبتی داشته،از این رو سیاست های درمانی مبتنی بر آگاه سازی افراد جامعه در رابطه با پیگیری درمانهای توانبخشی پس از سکته ی مغزی در راستای کیفیت زندگی این بیماران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همچنین ایجاد و تقویت مراکز توانبخشی امکان بهره مند شدن بیماران از این اقدامات را به طور موثری فراهم می آورد .

نویسندگان

زهرا شریفی

دانشجوی کارشناسی گفتاردرمانی، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران

معصومه حسینی

کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی اسکلتی عضلانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران

نگین مرادی

دکترای گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی اسکلتی عضلانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران

مجید سلطانی

دکترای گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی اسکلتی عضلانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران