بررسی اثرپذیری فیزیوتراپی در درمان ناتوانی های حاصل از سکته مغزی

سابقه و هدف : سکته مغزی یکی از شایعترین بیماری های نورولوژیک تهدیدکننده حیات و مهم ترین علت ناتوانی افراد مسن است. پیامد های منفی این امر بر خانواده ها، سیستم های بهداشتی و اقتصادی تاثیر میگذارد. توانبخشی عصبی موثر یکی از عوامل کلیدی در کاهش ناتوانی حاصل از سکته مغزی است. در بررسی حاضر تاثیر روش های مختلف فیزیوتراپی(تحریک مغزی غیر تهاجمی، الکترومیوگرافی، آموزش عصبی عضلانی، همی پلژی و..)در درمان ناتوانی های حاصل ازسکته مغزی را مورد بررسی قرار میدهیم.مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر یک مطالعه مروری سیستماتیک بوده که از بین 60مقاله مورد بررسی 25مورد انتخاب شده است. بازه زمانی مقالات انتخاب شده از 2004 تا 2018 را پوشش می دهد. مقالات استفاده شده از پایگاه های داده ای پاب مد(Pub Med) و گوگل اسکالر(Google schoarl) استخراج گردیده است. کلمات کلیدی مورد استفاده در مقاله شامل فیزیوتراپی، سکته مغزی، فلج اندام و ضایعات عصبی است.یافته ها: بررسی ها نشان میدهد که به کارگیری روش های مختلف فیزیوتراپی در افرادی که دچار ناتوانی های پس از سکته مغزی شده اند تاثیر مثبت داشته است. در بررسی حاضر اثرات درمانی ناشی از فیزیوتراپی متناسب با روش فیزیوتراپی، تاخیر در زمان شروع فیزیوتراپی و طول دوره بکارگیری فیزیوتراپی مورد بررسی قرار گرفت، بررسی ها نشان داد با افزایش طول دوره فیزیوتراپی بهبودی کاملتر حاصل شده، حتی فیزیوتراپی با تاخیر نیز اثر درمانی خود را داراست. بکارگیری فیزیوتراپی زمان بستری بودن در بیمارستان، مرگ ومیر و خانه نشینی افرادرا به طور چشمگیری کاهش داده است از طرفی در بهبود اختلالات تعادلی، فلج عصب صورت وناتوانی های اندام فوقانی نیز اثر مثبت داشته است.نتیجه گیری: ناتوانی های حاصل از سکته مغزی از جنبه های مختلف بر روی خانواده وجامعه اثر منفی به دنبال دارد. متاسفانه روش های موجود چه دارویی وچه غیر دارویی هم از لحاظ قیمت، کارآمدی، عوارض جانبی وتهاجمی بودن مورد بحث اند و قابل چشم پوشی نیستند. اما روش های فیزیوتراپی فاقد اثرات منفی ذکر شده می باشندو اثر پذیری این روش در بررسی های مختلف به اثبات رسیده است.