کاربرد روش کاهش‌یافته اشکال پایه در بهینه‌سازی شکل روتور و استاتور در موتورهای الکتریکی آهنربای دایم بدون جاروبک

در این پژوهش با بهر ه گیری از تکنیک کاهش یافته اشکال پایه، روشی برای بهینه سازی شکل روتور و استاتور درموتورهای الکتریکی آهنربای دایم بدون جاروبک توسعه می یابد. چندین روش شاخص و پیشرفت های جدید که استفاده از این تکنیک را امکان پذیر می کنند نیز بیان می شود. عمده ترین هدف، کاهش تعداد متغیرهای طراحی مورد نیاز برای تعریف شکل روتور و استاتور است. تکنیک کاهش یافته اشکال پایه یک ترکیب وزنی از چند شکل آزمایشی است و هدف آن یافتن بهترین ترکیب ضرایب وزنی (متغیرهای طراحی) است که به شکلهای آزمایشی تخصیص داده می شود. همچنین برای یافتن شکل های آزمایشی (شکل های پایه) مناسب یک فرآیند چند سطحی تدوین می شود. هر سطح به عنوان یک مسئله بهینه سازی مجزا تا دستیابی به هدف مطلوب- کاهش گشتاور ضربانی موتور- تعریف می شود. اشباع مغناطیسی به عنوان قید بهینه سازی تعیین و فرآیند با شکل های پایه ای که از لحاظ هندسی ساده هستند، آغاز می شود.از این روش برای بهینه سازی شکل روتور در موتورهای آهنربای داخلی استفاده شده است.