بررسی رابطه سبک های هویت و خودپنداره با همدلی در دانشجویان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر رابطه بین سبکهای هویت و خودپنداره با همدلی در دانشجویان دانشگاه پیامنور واحد مهاباد بود.روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه پیامنور واحد مهاباد در سال تحصیلی 1393-94 بودند که از این جامعه تعداد 200 نفر 100) دختر و 100 پسر) به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک هویت برزونسکی، مقیاس خودپنداره راجرز و فهرست واکنشهای بین فردی دیویس استفاده شد. داده ها به کمک روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که همدلی با سبک هویت اطلاعاتی و هنجاری رابطه مثبت و معنادار و با سبک هویت سردرگم/ اجتنابی رابطه منفی و معناداری دارد. همچنین همدلی با خودپنداره مثبت رابطه مثبت و با خودپنداره منفی رابطه منفی و معناداری دارد. از سویی بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، متغیرهای سبکهای هویت و خودپنداره قادرند تغییرات همدلی را در دانشجویان پیش بینی کنند.نتیجهگیری: با افزایش سبک هویت اطلاعاتی و هنجاری و خودپنداره مثبت میزان همدلی دانشجویان افزایش مییابد و برعکس با افزایش سبک هویتی سردرگم/ اجتنابی و خودپنداره منفی میزان همدلی کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

سبک هویت اطلاعاتی ، سبک هویت هنجاری ، سبک هویت سردرگم/ اجتنابی ، خودپنداره ، همدلی