مهدی ذبیحی - دانشجوی کارشناس ارشدیادگیری الکترنیکی در علوم پزشکی،دانشکده مجازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

جامعه بشریت در حال پشت سر گذاشتن تحولات عمیقی است. نظام های آموزشی یکی از بخش هایی است که به گونه ای بنیادی در این مسیر تغییرات قرار گرفته است. بنابراین، دامنه نفوذ فناوری اطلاعات به حوزه آموزش که کلیدی ترین رکن بقا و رشد وتعالی بشر است نیز گسترش یافته است. ظهور شبکه های ارتباطی و مجازی گسترده از قبیل اینترنت، در کنار ابزار و امکانات آموزشی پیشرفته، باعث تحول در روش های آموزشی گردیده و این بستر را فراهم نموده است تا بتوان طیف گسترده ای از فراگیران را در نقاط مختلف و از فواصل دور و نزدیک تحت پوشش شبکه آموزشی در آورد و با روش هایی متفاوت از انواع سنتی، بدون نیاز به شرکت در کلاس های حضوری، آموزش های علمی و تخصصی را به مرحله اجرا در آورد. آموزش نوین الکترونیکی پیوند دهنده فناوری و آموزش است. از سوی دیگر مساله ارتقای کیفیت آموزش علوم پزشکی همواره مورد توجه همگان بوده و روز به روز به اهمیت آن نیز افزوده شده است. در آموزش مباحث مربوط به دروس علوم پزشکی در سایر کشورها، رویکرد رو به رشدی در جایگزینی آموزش سنتی با دروس الکترونیکی صورت گرفته است تا نیازهای فراگیران و دانشجویان را در ارتباط با سهولت دسترسی به اطلاعات و سایر قابلیت های فناوری برآورده نماید. یکی از موارد اساسی که پرداختن به آن در یادگیری الکترونیکی ضروری به نظر می رسد، کیفیت طراحی،گسترش و ارایه آموزش های الکترونیکی می باشد. در مقاله حاضر، تعاریف یادگیری الکترونیکی، تعامل در محیط یادگیری الکترونیکی حیطه علوم پزشکی، مسایل مربوط به طراحی وتولید محتوای الکترونیکی پزشکی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

محتوای الکترونیکی پزشکی، محتوای دیجیتالی، علوم پزشکی، آموزش الکترونیکی