توسعه ی نرم افزارهای کاربردی شیمی پارسی برای اندروید

برای نوشتن یک نرم افزار کاربردی نخست باید دانش برنامه نویسی را آموخت. تصمیم نگارنده برای نگارش نرم افزارهای شیمی پس ازمشورت با اهل فن منجر به انتخاب برنامه ویژوال بیسیک شد. که بر پایهی آن چند برنامهی ویندوزی نوشته شد. اما پس از ورود گوشیهای جاوا به بازار و مشاهده ی علاقه مندی و مشغول شدن دانش آموزان به آنها، از ویژوال بیسیک به جاوا تغییر مسیر داده شد. از آنجاکه سرعت پیشرفت دانش سرسام آور است، با وجود نوشتن تعدادی نرم افزار شیمی برای ویندوز با جاوا، در واقع پیش از آنکه فرصتنوشتن برنامه ی شیمی برای این نوع گوشی ها فراهم شود، سیستم عامل اندروید وارد بازار شد. اما چون پایهی برنامه نویسی اندرویدهم جاوا بود، بنابراین نوشتن نرم افزار کاربردیاندروید آغاز شد. حاصل این کار، چند نرم افزار کاربردیمفید در زمینه دانش شیمی بود.