مریم السادات علایی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، دانشگاه بین المللی امام خمینی
مصطفی مافی - استادیار گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه بین المللی امام خمینی
منصور خانکی - دانشیار گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه بین المللی امام خمینی
سیدمسعود کمالی - دانشجوی دکترا بیوسیستم، دانشگاه تبریز

امروزه یکی از مهمترین مشکلات مناطق روستایی5 صعب العبور تامین نیاز سوخت و روشنایی است؛ بطوریکه این مناطق از سوختهای فسیلی با آلودگی زیاد از جمله نفت و گازوییل و همچنین سوزاندن چوب و فضولات دامی که اثرات مخرب زیستی را بهمراه دارد؛ استفاده میکنند.در صورتیکه بیشتر روستاها از منابع عظیم انرژی های تجدیدپذیر برخوردار هستند. در این مقاله به بررسی پتانسیل انرژیهای تجدیدپذیر موجود در سه روستای صعب العبور پیجبن و نرملات و دینه رود پرداخته شده است. این روستاها با متوسط تابش 4/343 کیلووات ساعت بر متر مربع در روز امکان استفاده از پنلهای خورشیدی را دارند و همچنین پتانسیل بیوگاز تولیدی در 5 ماه فصل سرد سال در پیجبن و نرملات و دینه رود به ترتیب برابر145008/3، 62004/2 و 50003/1 متر مکعب است که بیشتر از متوسط گاز مصرفی جهت گرمایش و پخت وپز این مناطق است و میتوان از آن جهت تولید الکتریسیته نیز استفاده نمود.لذا سیستم ترکیبی فتوولتاییک-بیوگاز جهت تامین انرژی این مناطق میتواند به کار برده شود.

فتوولتاییک، بیوگاز، فضولات دامی، انرژی تجدیدپذیر، سیستم ترکیبی