تحلیلی بر نقش شهروندی خلاق در راستای توسعه گردشگری شهری (مطالعه موردی: بازی های محلی کرمان)

خلاقیت و ایده پردازی در جهان کنونی جایگاه بسیار مهمی در توسعه و پیشرفت منطقه ای یک کشور دارد. مدیریت شهری امروز نیازمند آینده پژوهی و آینده نگاری برای نیل به توسعه شهری است. آینده توسعه شهری برای زیت پذیری و رقابت برای بقا نیز نیازمند خلاقیت در تمامی ابعاد است. شهروندی خلاق مفهومی است که به بررسی نقش ساکنان یک شهر در توسعه شهری می پردازد. این مفهوم از نیمه ی دهه 1990 میلادی به عنوان پارادایم معمول و یک مدل جدید از گرایش به برنامه ریزی سیاست های شهری مطرح گردید، از جمله ی این سیاست ها مبحث گردشگری خلاق است. در پژوهش حاضر خلاقیت شهروندان در راستای توسعه گردشگری شهری مورد بررسی قرار گرفته، لذا برای نیل به این هدف، فرهنگ بومی خصوصا بازی های محلی را مدنظر قرار داده ایم. روش تحقیق این پروژه از نوع توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و همچنین یافته ها و مشاهدات میدانی است. دستاورهای اولیه ی پژوهش حاکی از آن است که با توجه به دلزدگی ای که در فضاهای شهری امروز دیده می شود و جامعه شهری دچار نوعی از خود بیگانگی، تضاد جمعی و خانوادگی، دوگانگی اجتماعی و انزوای فردی است نیازمند استفاده از فرهنگ بومی در شهرهای مدرن و صنعتی شده ی امروزی هستیم، مبحثی که در مطالعات توسعه پایدار شهری از آن به عنوان پسامدرن یاد می شود. نتایج بررسی های ابتدایی پروژه بیانگر آن است که شهروندان به عنوان سرمایه های خلاق جامعه خود نیز خواستار احیای فرهنگ بومی و مشارکت در اجرای بازی های محلی هستند، مدیریت شهری در کرمان نیز به دنبال افزایش حس تعلق مکانی در میان مردم و مشارکت آنها در راستای جذب گردشگر و توسعه گردشگری شهری است.

کلیدواژه ها:

شهر خلاق ، برنامه ریزی گردشگری ، توسعه پایدار شهری ، فرهنگ بومی ، کرمان