بهرام ایمانی - عضو هییت علمی گروه جغرافیا، گروه جغرافیا، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رضا هاشمی معصوم آباد - دانشجوی دکتری، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

سیاست های یک جانبه رشد و توسعه در اکثر کشورهای تازه استقلال یافته بعد از جنگ جهانی دوم موجب خسارات زیادی به منابع طبیعی گردید. در نتیجه، جامعه جهانی در سیاست های خودبازنگری کرده و توسعه پایدار با شعار حفظ منابع طبیعی برای آیندگان، وارد ادبیات علمی جهان شد. این موضوع با سرعت تمام در اکثر رشته ها از جمله گردشگری وارد شد. گردشگری پایدار تبدیل به حوزه هایی شد که اکثر کشورها برای رسیدن به آن، برنامه ریزی های فراوانی انجام می دهند. کشور ایران نیز بدین منظور برنامه هایی طرح ریزی کرده است، اما آنچنان که آمار نشان می دهد، به این مقصود دست نیافته است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی توسعه پایدار گردشگری ایران با رویکرد آینده پژوهی می باشد. روش پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد. تحقیق حاضر ابتدا توسعه پایدار گردشگری ایران با رویکرد آینده پژوهی می باشد. روش پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد. تحقیق حاضر ابتدا توسعه پایدار گردشگری را شرح داده است و سپس موانع رسیدن به این هدف را مورد واکاوی قرار داده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که کشور ایران فاصله زیادی تا دستیابی به گردشگری پایدار دارد و با توجه به مطالعات انجام شده، سعی شده است الگوی جذب گردشگر و ایجاد توسعه پایدار گردشگری در ایران ارایه و پیشنهادات مناسب با توجه به نتایج پژوهش ارایه شود.

صنعت گردشگری، توسعه پایدار گردشگری، موانع گردشگری، ایران