ارایه روشی جهت افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم در شبکه های ناهمگن مبتنی بر خوشه بندی فازی

یک شبکه ی حسگر بی سیم شامل تعداد زیادی گره حسگر و یک ایستگاه اصلی می باشد که اطلاعات از طریق حسگرها دریافت شده و به ایستگاه اصلی ارسال می شود. ارسال اطلاعات توسط هر گره تا ایستگاه به دلیل پراکندگی گره ها و فواصل گوناگون آنها، انرژی گره را تحلیل و عمر شبکه را کاهش می دهد، بنابراین هر گره، داده ی خود را به نزدیک ترین گره سرخوشه خود ارسال می کند تا اطلاعات از طریق آن به ایستگاه اصلی منتقل گردد و انرژی بیشتری ذخیره شود. لذا خوشه بندی و انتخاب سرخوشه ی مناسب، مسیله ای است که می تواند در طول عمر شبکه، تاثیرگذار باشد. روش های متعدد و گوناگونی به منظور خوشه بندی گره ها در این نوع شبکه ها ارایه شده است که هرکدام مزایا و معایب خود را دارند. در این مقاله، یک روش جدید خوشه بندی مبتنی بر منطق فازی ارایه شده است که در مقایسه با روش های مشهور دنیای خوشه بندی در شبکه های حسگر بی سیم، طول عمر شبکه را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، شبکه های حسگر بی سیم ، خوشه بندی ، مصرف انرژی ، ناهمگونی گره ها