بررسی نگرش مردان به زنان در تاریخ بیهقی بر بنیاد آرای اکوفمینیستی

تاریخ بیهقی افزون بر اهمیت ادبی و تاریخی آن، بستری است مناسب برای بررسی برخی آرا و نظریه های علوم انسانی؛ در این میان اکوفمینیسم به عنوان یکی از نحلهای منشعب شده از فمینیسم، نگاهی درخور توجه به محیط زیست به عنوان یکی از مسایل مهم قرن اخیر دارد؛ این نگرش با تکیه بر رابطه ی میان محیط زیست و نوع نگرش انسانها و گونه ی روابط ایشان، وضعیت نابه نجار کنونی محیط زیست را برایند نگرش مردسالار چیره بر جوامع میداند و راهکار گذار از این وضعیت را تغییر این نگرش و رسیدن زنان به جایگاه حقیقی خود، به عنوان حافظان ذاتی طبیعت میداند. بررسی تاریخ بیهقی بر بنیاد آرای اکوفمینیستی، این نکته را اثبات میکند که مردان این اثر، به ویژه آنان که در ساختار قدرت نقشی موثر دارند، نگاهی برآمده از نگرش برابرانه به زنان ندارند. در این اثر، وصف زنان در برخی موارد با گونه ای کالاپنداری آنان همراه است. نکته ی درخور توجه آن که مردانی با این نگرش، نه تنها رویکردی که نشان از تمایل حفظ محیط زیست داشته باشد، ندارند که به اموراتی متمایل هستند که ضربه هایی سنگین به محیط زیست وارد میکند؛ از جمله جنگ که از عوامل بسیار مهم و موثر تخریب محیط زیست در هر دورهای بوده است و در آینده نیز خواهد بود. نکته ی درخور توجه آن که اغلب این مردان اقتدارگرا و جنگ طلب، هیچ باوری به اقتدار و استقلال زنان ندارند. بر این اساس باور اکوفمنیست ها به نقش منفی سلطه جویی مردان بر زنان در حفظ محیط زیست، با بررسی یک اثر ادبی تاریخی به اثبات میرسد.

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، اکوفمینیسم ، محیط زیست ، زنان ، سلطه گری