طیبه رویین - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
ناصر بهپور - دانشیار، گروه علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
مهرعلی رحیمی - دانشیار؛ فوق تخصص غدد درون ریز و متابولیسم، گروه پزشکی داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته فعالیت مقاومتی همراه با مصرف مکمل استویا بر سطح آدیپونکتین در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم بود.روش کار: بدین منظور 40 زن در چهار گروه 10 نفری تجربی 1 (تمرین مقاومتی+مصرف استویا)، گروه تجربی 2 (تمرین مقاومتی+مصرف دارونما)، گروه مکمل استویا و گروه کنترل قرار گرفتند. سپس گروه های تجربی به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) تمرینات مقاومتی خود را انجام دادند. گروه های مصرف مکمل نیز به مدت هشته هفته روزانه دو کپسول 500 میلی گرم استویا را در دو وعده مصرف کردند. نمونه خونی قبل از اجرای پروتکل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین به منظور اندازه گیری میزان آدیپونکتین سرم گرفته شد. به منظور بررسی تفاوت درون گروهی از آزمون تی زوجی و جهت بررسی تفاوت بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک سویه (آنوا) استفاده شد.یافته ها: نتایج تجزیه تحلیل داده ها نشان داد که در گروه های تجربی 1 (تمرین+استویا)، گروه تجربی 2 (تمرین+دارونما) و گروه استویا تفاوت معنی داری در میزان آدیپونکتین سرم مشاهده شد. همچنین در مقایسه بین گروهی نتایج نشان داد (تمرینات مقاومتی+مصرف استویا) و (تمرینات مقاومتی+دارونما) اثر بیشتری نسبت به مصرف استویا بر آدیپونکتین دارد.نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی همراه با مصرف مکمل استویا تاثیر مطلوبی بر آدیپونکتین سرم در مقایسه با تمرین مقاومتی تنها در زنان چاق دارای دیابت نوع دو دارد.

آدیپونکتین، تمرین مقاومتی، استویا