پیوند عرفان و اخلاق انسانی در تصوف صفی علیشاهی
محل انتشار: نخستین همایش ملی اخلاق و عرفان در ادب فارسی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 815
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AEPL01_011
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
چکیده مقاله:
از میان مکاتب فعال تصوف در دوره قاجار، سلسله نعمتاللهیه بیش از سایرین در ایران رواج داشت و صفی علیشاه -از بزرگترین مشایخ صوفیه در این دوره- تصوف نعمت اللهی صفی علیشاهی را به طور مستقل بنیان نهاد که پژوهش حاضر به تحلیل و بررسی این تصوف و پیوند آن با اخلاق می پردازد . صفی در بیشتر آثار خود بر کسب اخلاق انسانی با عنوان آدمیت و انسانیت تاکید می ورزد و تصوف را تخلق به اخلاق انسانی تعریف میکند؛ زیرا انسان را مظهر کامل وجود می داند که با تهذیب اخلاق و رعایت آداب آدمیت می تواند سیر کمال را پیش گیرد؛ و علت تاکید او بر این موضوع رواج خرافهپرستی و فساد اخلاقی در میان اقشار جامعه در آن دوره تاریخی بود، که او را بر آن داشت تا تصوفی با توجه به نیاز روز جامعه ارایه دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
صبا فدوی
دانشجوی دکتری، دانشگاه سمنان
محی الدین قنبری
استادیار عرفان اسلامی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور