بررسی نیاز بیماران مبتلا به بیماری های مزمن دیالیزی، تالاسمی و دیابت در رابطه با مدیریت بیماری خود با استفاده از شبکه های اجتماعی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 410

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCMIMED02_063

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

مقدمه:در بیماری هایی با سیر مزمن، درمان و مدیریت بیماری به طور عمده به اقدامات بیمار وابسته است؛ بنابراین یکی از راهکارهای کنترل عوارض این گونه بیماری ها، خودمراقبتی و مسیولیت پذیری بیمار در فرایند درمان است. رشد روزافزون شبکه های اجتماعی در جامعه و تاثیر این شبکه ها در فرهنگ، اقتصاد، سیاست، امنیت، دانش و فناوری، جامعه دست اندرکاران نظام سلامت را به تامل ویژه در این حوزه هدایت می کند. این مطالعه با هدف بررسی نیاز بیماران مبتلا به بیماری های مزمن دیالیزی، تالاسمی و دیابت در رابطه با مدیریت بیماری خود با استفاده از شبکه های اجتماعی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی بود که به صورت مقطعی در سال 1397 - 1396 انجام شد. جامعه پژوهش بیماران مزمن دیالیزی، تالاسمی و دیابت نوع یک در شهر کرمان بودند 51 نفر. معیار ورود بیماران به مطالعه استفاده آنها از شبکه های اجتماعی بود. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که روایی و پایایی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. پرسشنامه ای حاوی سوالات مربوط به اطلاعات دموگرافیک افراد، میزان استفاده و میزان مهارت استفاده از شبکه های اجتماعی در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت ( 1 = خیلی زیاد تا 5 = خیلی کم( و نیاز بیماران در استفاده از این شبکه ها ( 1 = کاملا موافقم تا 5 = کاملا مخالفم) بود. داده های مطالعه حاضر با مراجعه حضوری پژوهشگر به کلینیک های تخصصی و ارایه پرسشنامه به بیماران تکمیل شد. داده ها پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS 22 و استفاده از شاخص های آمار توصیفی نظیر درصد، میانگین و انحراف معیار تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه 1 / 47 % افراد مبتلا به بیماری دیابت، 3 / 35 % افراد مبتلا به تالاسمی و 6 / 17 % افراد دیالیزی بودند. جنسیت اغلبافراد شرکت کننده زن 7 / 64 % و میانگین سنی آنها 4 / 17 ± 26 / 36 بود. در رابطه با میزان استفاده و میزان مهارت استفاده از شبکه های اجتماعی 1 / 43 % و 51 % از افراد به ترتیب به طور متوسط ارزیابی شد. همچنین در رابطه با نیاز بیماران در استفاده از این شبکه ها، آیتم های ابزاری برای افزایش انگیزه نسبت به درمان بیماری میانگین 31 / 1 ± 27 / 2 و ابزاری برای کاهش نگرانی در ارتباط با بیماری (میانگین 32 / 1 ± 27 / 2 ) بیشترین میانگین و آیتم های کسب اطلاعات لازم در خصوص مراقبت از خود با استفاده از شبکه های اجتماعی (میانگین 1 ± 86 / 1 ) ، یافتن عناوین و مطالب جدید علمی در ارتباط با بیماری (میانگین 05 / 1 ± 86 / 1 ) ، کمک به استفاده درست دارو (میانگین 18 / 1 ± 86 / 1) و به روز نگه داشتن اطلاعات نسبت به بیماری )میانگین 04 / 1 ± 88 / 1 ( کمترین میانگین را داشتند.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که اگرچه در حال حاضر بیماران مبتلا به بیماری های مزمن از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند و نیاز به دریافت اطلاعات درخصوص بیماری خود دارند ولی اطلاعات ارایه شده در این شبکه ها در رابطه با بیماری آنها به طور کامل پوشش دهنده نیاز اطلاعاتی آنها نمی باشد و لازم است اطلاعات علمی به روز و مطالب آموزشی موردنیاز از طریق این شبکه ها با توجه به سهولت دسترسی در اختیار آنها قرار گیرد

نویسندگان

فایزه عباسی

دانشجوی کارشناسی ارشد فناوری اطلاعات سلامت، گروه مدیریت و فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان ،کرمان، ایران

فاطمه دیناری

دانشجوی کارشناسی ارشد فناوری اطلاعات سلامت، گروه مدیریت و فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

لیلا احمدیان

دانشیار، مرکز تحقیقات انفورماتیک پزشکی، پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، ایران