تاثیر حجم خمیر مواد سیمانی و استفاده از زیولیت بر خواص بتن خودتراکم

بتن خودتراکم امتیازهای ویژه ای از جمله قابلیت روانی و پرکنندگی زیاد، بی نیازی به لرزاندن و تراکم بهتر را نسبت به بتن معمولی دارد، لکن این مزایا معمولا با افزایش مقدار حجم خمیر مخلوط قابل دستیابی هستند. از این رو، حجم خمیر بتن های خودتراکم یکی از مهمترین مشخصه های این نوع بتن می باشد. در این تحقیق، به منظور بررسی خواص تازه و سخت شده بتن خودتراکم با حجم خمیرهای متفاوت، سه عیار مواد سیمانی ( 450، 495 و 540 کلیوگرم بر متر مکعب ) با نسبت آب به مواد سیمانی ثابت ساخته شد. همچنین در عیارهای مواد سیمانی 495 و 540 کیلوگرم بر متر مکعب، به ترتیب 10 و 20 درصد زیولیت جایگزین سیمان شد تا اثر این ماده به عنوان یک پوزولان بررسی شود. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که افزایش عیار مواد سیمانی بتن خودتراکم از 450 به 540 کیلوگرم بر متر مکعب در یک نسبت آب به مواد سیمانی ثابت، ، تاثیر قابل ملاحظه ای بر مقاومت فشاری بتن ندارد و جداشدگی را بیشتر می کند. نتایج آزمایش قیف V نشان می دهد که این افزایش عیار مواد سیمانی در نسبت آب به مواد سیمانی برابر، اثر قابل توجهی در ویسکوزیته بتن ندارد اما جایگزین کردن بخشی از سیمان با زیولیت، نتیجه این مشخصه بتن خودتراکم را افزایش داده و تاثیر مثبتی بر عدم جداشدگی، مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی بتن دارد.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، حجم خمیر ، عیار مواد سیمانی ، زیولیت